O kwalifikacjach do startów międzynarodowych ...

W ostatnich tygodniach rozgorzała dyskusja o tym, kto może startować w zawodach międzynarodowych oraz jakie uprawnienia są konieczne. W wypadku ujeżdżenia jest to regulowane następującymi dokumentami:

Przepisy ogólne PZJ	REGULAMIN powoływania par jeździec/koń do udziału w zawodach międzynarodowych …	REGULAMIN POWOŁYWANIA PAR – ZAWODNIK / KOŃ do KADRY NARODOWEJ …	Uchwała nr U/1274/13/Z/2017
2014	2014	2015	2017

 

I tak …

Przepisy ogólne mówią, iż zarówno zawodnik jak i koń muszą zdobywać właściwie uprawnienia w poszczególnych dyscyplinach. Jednocześnie przepisy mówią o kwalifikacyjnych normach dla zawodów, które mają być regulowane odrębnymi przpisami PZJ. I tak uprawnienia wymagane do zawodów międzynarodowych to klasa II zawodnika a koń w ujeżdżeniu nie zdobywa uprawnień. Natomiast pary koń / zawodnik zdobywają normy kwalifikacyjne na zawody krajowe zgodnie z Regulaminami.

I tak Regulamin powoływania par jeździec/koń do udziału w zawodach międzynarodowych (…) z 2014 roku definiuje zasady 1. powoływania par do Kadry Narodowej, 2. Reprezentacji Narodowej I 3. udziału w zawodach międzynarodowych. Są to trzy odrębne procesy. Można startować na zawodach miedzynarodowych nie będąc w KN/RN – wtedy się startuje bez orzełka na piersi … I tak dla zawodnika, który chce startować w zawodach miedzynarodowych zdefiniowano dwa wymogi:

7. Prawo startu w zawodach międzynarodowych innej rangi niż mistrzowskie mają zawodnicy, którzy mają udokumentowany start kwalifikacyjny w bieżącym roku nazawodach regionalnych lub wyższych w jednym z programów obowiązkowychrozgrywanych na tychże zawodach międzynarodowych z wynikiem na poziomiekwalifikującym do kadry B odpowiedniej kategorii wiekowej.

8. Zgłoszenia zawodników na wszystkie zawody międzynarodowe są dokonywane przez biuro PZJ, po zgłoszeniu i zatwierdzeniu startu przez Menadżera dyscypliny.

 

W 2015 wszedł w życie bardzo szczegółowy Regulamin powoływania par do KN (…) który precyzyjnie zdefiniował normy kwalifikacyjne do KN A / B dla poszczegółnych grup wiekowych. Znosi on swoimi postanowieniami zasady Regulaminu z 2014 w zakresie: powoływania zawodników do Kadry Narodowej seniorów, modych jeźdźców, juniorów, jeźdźców na kucach i dzieci ... Jak wynika z tego zapisu, przepisy pkt. 7 i 8 pozostają niezmienione!

Na bazie powyższych regulaminów para, która ma wystartować na zawodach międzynarodowych musi wypełnić następujące wymogi:

1. Zawodnik musi mieć uprawnienia – czyli klasę II – np 3 x przejechać PSG na 62% na zawodach ogólnopolskich
2. Para musi mieć kwalifikację – czyli co najmniej jeden start w PSG na 64% na tzw. regionalkach lub zawodach ogólnopolskich
3. Zawodnik musi uzyskać zgodę  manadżera dyscypliny

 

W 2017 roku pojawiła się Uchwała nr U/1274/13/Z/2017 z dnia 13.06.2017r.:

Zarząd PZJ na wniosek Dyrektora Sportowego przyjął uchwałę o następującym brzmieniu: Zawodnicy mają prawo startu w zawodach międzynarodowych w Polsce i zagranicą (nie współfinansowanych przez PZJ) zgodnie z posiadanymi uprawnieniami sportowymi, bez konieczności uzyskiwania dodatkowej zgody trenera KN lub Przewodniczącego Komisji Dyscypliny, za wyjątkiem konkurencji WKKW, w której obowiązują tzw. kwalifikacje wsteczne. W wyjątkowych przypadkach, jeżeli start zawodnika koliduje ze startami Kadry Narodowej, Dyrektor Sportowy PZJ może odmówić zgłoszenia zawodnika do konkretnych zawodów. Każdorazowo na prośbę trenerów KN Dyrektor Sportowy PZJ ma obowiązek udzielić informacji nt. dokonanych zgłoszeń”

Czyli co zarząd PZJ zmienił swoją uchwałą? Ano tylko to, że Dyrektor Sportowy sam sprawdza czy para może jechać i sam ją zgłasza. Nie musi już wypełniać wymogu Regulaminu z 2014 pkt.8 I pytać menadżera. Punkt 7 tegoż Regulaminu dot. kwalifikacji dalej obowiązuje!

To, że w uchwale nie ma mowy o kwalifikacjach nie zmienia niczego. Nie ma też nic o licencjach, nie ma nic o badaniach sportowych, ubiorze, doping, zdrowiu, … to są odrębne przepisy. Brak o nich wzmianki nie likwiduje tych wymogów. Kwalifikacje są dalej wymagane!

Oczywiście w przepisach tych są też nieścisłość dotyczące:

• Kwalifikacji do pierwszego międzynarodowego startu czy konieczności kwalifikacji co roku – oczywiście, taka kwalifikacja jest wymagana tylko przed pierwszym startem, takie stanowisko prezentowało PZJ od 2014 roku …
• Kwalifikacji do startów w konkursach dla młodych koni – nie mamy ani KN młodych koni ani norm kwalifikacyjnych …

Odpowiedź na list, który ukazał się na Facebooku Katarzyny Milczarek

Zarząd Polskiego Związku Jeździeckiego

Odpowiedź na list, który ukazał się na Facebooku Katarzyny Milczarek:

1. Polski Związek Jeździecki w sierpniu 2017 ogłosił konkurs na trenerów dyscyplin olimpijskich. W konkurencji ujeżdżenia konkurs dotyczył pierwszego i drugiego trenera Kadry Narodowej. Kryteria jakie mieli spełniać kandydaci na trenerów Kadry Narodowej były dokładnie określone. Podane zostały też jasno warunki finansowe (pochodzące z Ministerstwa Sportu) określające wynagrodzenie za pracę trenerską. W konkursie mógł wziąć udział każdy, również poprzedni menedżerowie ujeżdżenia. 

Wyniki polskiego ujeżdżenia za sezon 2017 zostały bardzo źle ocenione przez Ministerstwo Sportu. Żadne z zaplanowanych, a przedstawionych Ministerstwu założeń nie zostało zrealizowane:
-  ME Pony: założenie 20-30 miejsce - realizacja: 49 miejsce. Brak drużyny polskiej;
- ME Juniorów: założenie 10-12 miejsce drużyny; realizacja - ostatnie 16 miejsce drużyny. Miejsca Polaków: 63, 73 i 74, na 80 startujących zawodników;
- ME Młodych Jeźdźców: założenie 15-20 miejsce - realizacja: 60 miejsce na 66 startujących. Brak drużyny polskiej;
- ME U25: założenie do 20 miejsca - realizacja: 25 miejsce na 27 startujących. Brak drużyny;
 

Ministerstwa nie przekonały również wyniki na poziomie 66% osiągnięte przez polskich seniorów na ostatnich ME, w następstwie czego MSiT nie widzi możliwości sfinansowania kosztownego udziału drużyny na tegorocznych Mistrzostwach Świata w USA. Ministerstwo zasugerowało wprowadzenie programu naprawczego. Niezbędne stało się rozdzielenie odpowiedzialności trenerów Kadry, na kategorie seniorską i młodzieżowe, które finansowane są z różnych źródeł MSiT.Ministerstwo ogłosiło „koniec finansowania wycieczek po Europie ze środków budżetowych”, polecono wyznaczenie startów kontrolnych  i głównego w każdym roku. Określona została znacznie większa niż do tej pory sprawozdawczość. Trenerzy Andrzej Sałacki i Jarosław Poręba zobligowani zostali do opracowania wieloletnich planów sportowych i szkoleniowych z określonymi etapami realizacji i określeniem progów wynikowych, przygotowania zasad realizacji i monitoring bieżącej formy, wdrożenia projektów dotyczących wzrostu poziomu sportowego konkurencji ujeżdżenia, opracowania preliminarzy kosztów. Zaczynając pracę na stanowisku Trenera Kadry Narodowej w pierwszych dwóch  miesiącach wraz z Jarosławem Porębą, opracowaliśmy wszystkie zalecenia programowe MSiT. Ocena naszej pracy za pierwsze miesiące należala do zarządu i dyrektora sportowego PZJ, któremu przedłożone zostały wszystkie plany oraz nasze sprawozdania. Na takich samych warunkach pracują inni trenerzy KN.

 Katarzyna Milczarek sama mogła zgłosić się do konkursu, lub wskazać wyznaczoną przez siebie osobę. Nie zrobiła tego, zatem powinna zdawać sobie sprawę z tego, że wartość i efekty  pracy trenerów KN ocenia sie po zakończeniu pełnego sezonu sportowego.

Powstał bardzo dobrze rozumiejący się zespół z menedżerem konkurencji panią Moniką Słowik, która aktywnie uczestniczy w całym programie.

2. Pani Milczarek twierdzi tez w tym liscie, że od momentu objęcia przeze mnie funkcji trenera Kadry Narodowej nie kontaktowałem się z nią ani razu. Pan Woldański w komentarzach  pisze nawet, że to skandal.

W dniu 23.10.2017 wszyscy seniorzy Kadry Narodowej zostali poproszeni o przekazanie do 6.11.2017 swoich propozycji startów na sezon 2018. Pisma te były adresowane imiennie do każdego z kadrowiczów. Niezbędne były one do opracowania części dokumentacji dla MSiT. Imienne pismo które otrzymała pani Milczarek podpisane było przez Andrzeja Sałackiego trenera KN i menedżera konkurencji Monikę Słowik. Wszyscy członkowie KN seniorów z wyjątkiem Katarzyny Milczarek odpowiedzieli w terminie (czy miałem informować zarząd o zlekceważeniu ze strony kadrowicza i niewypełnieniu obowiązku? Nie zrobiłem tego).

  Pragnę przypomnieć również że podczas CDI-W (28.10.2017) w Zakrzowie doszło do spotkania i  omówienia wstępnych planów na sezon 2018 oraz kwalifikacji do IO w Tokio. W spotkaniu tym brała udział Katarzyna Milczarek i inni kadrowicze oraz menedżer dyscypliny Monika Słowik i ja jako trener Kadry Narodowej.

Od czasu objęcia przeze mnie funkcji trenera Kadry  Narodowej pani Milczarek kilkukrotnie odbierała pisma podpisane przez zespół: Monika Słowik - menedżer i Andrzej Sałacki - trener KN. W korespondencji Katarzyny Milczarek natomiast, kierowanej do menedżera lub PZJ dotyczącej Kadry Narodowej, byłem zawsze pomijany - trochę to niepoważne.

 Podobnie było gdy po monitach przyszła odpowiedź od pani Milczarek, dotycząca propozycji jej startów w sezonie 2018. Była ona adresowana tylko do menedżera i władz PZJ, z pominięciem trenera Kadry Narodowej. W planie nadesłanym przez panią Milczarek wyszczególniona jest chęć wzięcia udziału w 25 (część opcjonalnie) imprezach rangi CDI w sezonie sportowym 2018, na jednym koniu, co jestniemozliwe i  nieracjonalne.(sezon 2017 to 7 startow na CDI ze strony pani Milczarek). W planie tym pani Milczarek opcjonalnie wpisała tez  udział w Finale Pucharu Świata w Paryżu,na co nie ma najmniejszej szansy.Zeby wystartować w tych zawodach potrzebna jest kwalifikacja, a zajmowane aktualnie 17 miejsce w rankingu Ligi Europy Centralnej Pucharu Swiata  pani Milczarek takiej kwalifikacji niestety nie daje. 

W ostatnich latach byłem osobiście na wszystkich Mistrzostwach Europy i Mistrzostwach Świata. Dwukrotnie na ME (Rotterdam 2011, Goeteborg 2017) oraz na IO w Londynie (2012) pełniłem funkcję szefa Ekipy Polskiej. W imprezach tych udział brała Katarzyna Milczarek, a sprawdzoną formą komunikacji był mój kontakt osobisty ze związanym z nią od lat Jarosławem Klimą.  Aktualnie, już jako trener Kadry Narodowej w sprawach sportowych dotyczących Katarzyny Milczarek kontaktowałem  się trzykrotnie z Jarosławem Klimą…(komentarz zbyteczny).

Z poważaniem:                                                                
Andrzej Sałacki                                                               
Trener KN Seniorów w Ujeżdżeniu

The grass is always greener on the other side of the fence ...

In his recent article Mr. Channon commented on dressage judging accuracy and referred to other Olympic sports. In number of earlier publications gymnastics or ice skating judging systems were called out. Let's have a look at figure ice skating judging system as one of examples which dressage could follow. Please find below key elements comparison of judging systems of these two sport disciplines which clearly demonstrates how much the argumentation is missing the point, and actually, how similar (or far worse?) situation in ice skating judging is.

1. Scale of judges marks
In dressage judge operate marks from 0 to 10 with 0.5 interval. In skating, the judge can assign the Grade of Execution mark from -3 to +3 range with 1,0 interval. Mark ‘0’ indicates that figure performance was executed without mistakes and a base mark will be assigned. That would be the equivalent of base mark in dressage of 7,0 points for expected quality performance.

2. Guidelines
The ice skating judge must follow so called guidelines. These guidelines define:
A) athlete mistakes which trigger judge to use negative mark with penalty ranging from -1 to -3, and
B) 8 criteria to be used by judge to inflate the base score: 2 out of 8 criteria must be met by athlete performance to increase score by 1 point, 4 out of 8 criteria to move to +2 points and 6 out of 8 criteria to move to +3 points.
Finally, the judges scores are converted based on conversion table per each figure into actual points which has no standardized relationship to the base value (1 score change can vary per figure from +10% to even 25%). That would be a bit analogic to dressage coefficient system, where some of dressage figures are twice more important then others. In figure ice skating portfolio of jumps, steps, pirouettes, etc. is large, so each figure has different difficulty which is translated into different base value, so to say - different coefficient.

Alike in skating, judges have the FEI criteria defined for dressage scoring:
A) guidelines which are compulsory for dressage judges for fundamental mistakes which define performance mistakes and scores for such mistakes ranging from zero up to 7,0 (base score), and
B) dressage Handbook which should help judges with definitions if 8 criteria (as in skating!) to be evaluated in order to provide proper scoring of performance.

3. Single move score determination
In both dressage and ice skating, the judge starts with base score and either decreases the score of the athlete following the defined guidelines for mistakes or moves up following predefined 8 criteria of performance evaluation.

4. Collective marks
In dressage we had collectives, however in 2018 only rider collective mark remains. The other collectives, which were dropped starting January 1st 2018, would be equivalent of ice skating component marks - they reflect overall performance of skaters and are scored from 1 to 10 points with 0,25 interval. These scores are called components: skating skills, transitions/foot work, performance/execution, choreography/composition, interpretation/timing.

5. Final score determination
In ice skating there are max 9 judges. Out of 9 judges marks 2 judges marks are randomly dropped. From remaining 7 judges marks Hi and Lo are dropped. Average of 5 marks is a final score for each figure. All figure skating judges sit together along the wall.
In dressage we have up to 7 judges sitting around arena observing performance from different point of view. The nature of dressage figures determines that some judges may not observe some mistakes which not a case in ice skating is.

6. Judging accuracy
We are facing major discussion in media related to judging accuracy. The magical 5% difference is a topic which grows to crisis in judging. Let’s see how it is in ice skating …

A) There is debate about judging in skating as such, however it is limited discussion about judging accuracy since … there are no publicly available scores from individual judge, media and organizers presents totals scores only! Official score sheets present anonymized (but not anonymous) individual item marks. These sheets are not presenting final score or ranking per judge. Only final score of athlete is presented. As a result the stakeholders cannot discuss and compare judges accuracy, athletes or audience can debate the judges performance however, there is no direct visibility to individual scores as such!

B) There are 21 scores available with 0,5 point interval to be assigned by judge in dressage. For ice skating there is a range of 7 scores with interval at 1,0 point. So by design (less granular scale), ice skating judging is less accurate then dressage system! And as a result, ice skating federation sensitivity in the process of judges evaluation is at 15% and the controversy starts at 20% differences!

Anyway, let’s have a look at the recent examples of ice skating judging. I have taken a look at the score sheets of the most recent skating international competitions - senior man competition in Budapest in Dec 2017. The program consists of 13 figures, test was judged by 6 judges:

The winner:
Judges marks for 13 figures - dressage equivalent: 69,3% - 75,3%
Collective marks equivalent – points difference between judges: 0,5 – 0,75
Figure scores %points differences (in dressage equivalent): 3 moves with 20% difference, 7 moves with 10% difference.

Another randomly selected competitor from middle of the ranking:
Judges marks for 13 figures - dressage equivalent: 63,1% - 67,4%
Collective marks equivalent – points difference between judges: 0,75 – 1,5
Figure scores %points differences (in dressage equivalent): 2 moves with 20% difference, 8 moves with 10% difference.

I can only assure that very much the same differences are observed across the whole score board. Could not you agree, that these marks ranges are not different to dressage results boards, Mr. Channon?

Let's have a look at another, more prominent example - here are 2017 European Championships scores, 9 judges, 7 figures.

The winner:
7 figures score average - dressage equivalent: 85,7% - 92,8%
Collective marks equivalent – points difference between judges: 0,5 - 1,0
Figures scores %points differences (in dressage equivalent): 3 moves with 20% difference, 4 moves with 10% difference, all moves score has a difference!

Vice champion:
7 figures score average - dressage equivalent: 74,2% - 84,2%!
Collective marks equivalent – points difference between judges: 0,75 – 1,25
Figure scores %points differences (in dressage equivalent): 1 move with 30% difference, 2 moves with 20% difference, 4 moves with 10% difference, all moves score has a difference!

The same (or higher) level of differences between judges I calculated for the last Olympic games. I think that these differences would be immediately contested and commented as outrageous if happening during EC in dressage ...

Three months ago ISU, international skating federation decided to increasing the number of scores (GOE) from seven (+3 through -3, including 0) to 11 (+5 through -5, also including 0). The interval between the scores would be set at 10 percent of the base value, as opposed to the current system. So new figure skating systems looks very much similar to our dressage judging system!

So let me summarize this short high level analysis. As one can see from the above comparison:
A. Both judging systems are pretty similar,
B. Ice skating judging differences are the same or bigger comparing to dressage,
C. In dressage, judges scores differences above 6% are under scrutiny, in ice skating 15% is acceptable threshold,
D. In ice skating scores should be the same as judges sit together and enjoy the same point of view, in dressage judges evaluate different view with the aim to detect mistakes hidden for other judges,
E. Ice skating system is not presenting each of the judges final scores and ranking, just compound final scoring to avoid discussions.

F. New figure ice skating judging system moves to dressage like scale ranging 11 scores with 10% interval.

G. In figure ice skating judging system each move/figure has different base value, so to say in dressage language, coefficient.

It could be interesting proposition to drop presentation of separate scores/rankings of each dressage judge and move towards combined score presentation in dressage. That would end for good all discussions about the system! In this way judges can move to detailed discussion about:
a) updating the dressage handbook and turning it into more practical and compulsory code of points,
b) training judges in application of the new code.

Would not you agree?